Zojuist heb ik mijn terugtreden bekend gemaakt. Wat kan een mens toch een emoties voelen.
Aan de ene kant opluchting, an de andere kant ultieme verwarring, wat me tot een echt stuiterballetje maakt op dit moment. Natuurlijk wil ik graag weten wat ik nu verder ga doen, maar ik heb ook eerst even rust nodig.
Al merk ik dat ik ook al weer hongerig word naar de nieuwe mogelijkheden.
Vanavond nog fractie en morgen denk ik pers......
Het leven bruist!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten