Soms denk je dat iedereen dezelfde passie en energie voor het leven heeft als jezelf hebt. In ieder geval overkomt mij dat vaak.
Wij hebben nu al bijna 6 jaar een stel vrienden die net als wij wat later bij elkaar gekomen zijn. Juist omdat we dit delen hebben we vaak aan een half woord genoeg.
Bij Martin en mij merk je dat de energie met de jaren wel toe lijkt te nemen. Niet dat we onszelf achternahollen, maar we hebben in allerlei dingen zin.
Dat betreft het huis, het sporten, iets lezen, er op uitgaan etc etc.
Juist de verbonderheid maakt energie vrij om zelf weer dingen te doen.
Dan denk je, die anderen doen wel mee......
Maar die hebben een ander ritme. Een halve baan geeft al een volle week, terwijl er niet gesport, weinig gelezen etc etc wordt. Dat is wel jammer, want dat verwijdert ons van elkaar. Maar het is niet anders.
Wie weet maakt onze weg wel een lange bocht en komen we zo ze weer wat vaker tegen.
zaterdag 21 februari 2009
A little closer
Ik ben al een tijdje fan van The Indoor Park (http://www.myspace.com/TheIndoorPark). Daar staat sinds kort een nieuw nummer op, dat naar mijn idee iedereen die er van overtuigd is dat je het leven pakken kunt als je wilt, aanspreekt.
Mij raakt het. Zelf heb ik ook jaren gitaar gespeeld en dat gitaargeluid blijft altijd een goede en warme herinnenring hebben voor me. Dan weet ik zeker, dat wanneer de tijd het toelaat, ik weer heerlijk zal spelen.
De lyrics geven een goed gevoel erbij.
Het schrijven dat ik hier doe geeft me veel voldoening, dus schrijven, componeren en uitvoeren. Must be heaven!
Mij raakt het. Zelf heb ik ook jaren gitaar gespeeld en dat gitaargeluid blijft altijd een goede en warme herinnenring hebben voor me. Dan weet ik zeker, dat wanneer de tijd het toelaat, ik weer heerlijk zal spelen.
De lyrics geven een goed gevoel erbij.
Het schrijven dat ik hier doe geeft me veel voldoening, dus schrijven, componeren en uitvoeren. Must be heaven!
Geniet van tinteling van voorjaar
De afgelopen weken gingen gepaard met griep en eindeloze verkoudheid, maar daar zit een einde aan.
Ik ben er nog niet helemaal, maar genietend van de vogels in de vroege ochtend en de tinteling in de lucht voel ik dat ik weer sterker word. Fijn!
Eerlijk zijn tegenover jezelf en de tijd nemen voor jezelf werkt.
Lees trouwens met verbazing het boek van Ella Vogelaar. Was er benieuwd naar, maar tot nu toe vind ik het meer het boek van haar man, die dankzij haar een reden had om zijn hobby uit te oefenen. Is niet erg, dat mag. Hij geniet er van, mag ook.
Vind het alleen jammer van het beeld dat ik had van Ella. Ik moet steeds denken aan de kreet die ik als een van mijn eerste steeds gebruikte: "Kan zallef wal!"
Ik ben er nog niet helemaal, maar genietend van de vogels in de vroege ochtend en de tinteling in de lucht voel ik dat ik weer sterker word. Fijn!
Eerlijk zijn tegenover jezelf en de tijd nemen voor jezelf werkt.
Lees trouwens met verbazing het boek van Ella Vogelaar. Was er benieuwd naar, maar tot nu toe vind ik het meer het boek van haar man, die dankzij haar een reden had om zijn hobby uit te oefenen. Is niet erg, dat mag. Hij geniet er van, mag ook.
Vind het alleen jammer van het beeld dat ik had van Ella. Ik moet steeds denken aan de kreet die ik als een van mijn eerste steeds gebruikte: "Kan zallef wal!"
donderdag 19 februari 2009
Dank je wel Leonie voor "Uit verwachting"
Dank je wel voor je boek “Uit verwachting”.
Afgelopen zaterdag heb ik het boek gekocht op het station Arnhem. Ik had daar een leuke en emotionele dag beleefd.
In mijn exrelatie was het krijgen van een kind niet perse logisch. Te meer daar ik vanaf mijn 7de jaar zeker wist, dat mijn leven niet zou gaan als dat van de volwassen vrouwen uit mijn omgeving van die tijd. “Moeders wil is wet”, de melkboer aan de deur, de groenteboer op de radio etc etc.
Door diverse belevenissen keken we daar toch later anders tegenaan. Het leek ons heel mooi om een kind te krijgen. Het lukte ook nog snel. Net als bij mijn oma, vreselijk vruchtbaar. (Zij heeft er 15 binnen 19 jaar gebaard) Vanaf dat moment heeft die kinderwens mij niet losgelaten. Zodra het praktisch in de relatie kon, was ik weer direct zwanger en heb ik een prachtige zoon gebaard. Een leuk creatief en intellectueel jong. Ondanks dat onze relatie niet altijd liep zo als wij wilden, hebben we altijd samen goed voor ons kind gezorgd. Het alleenstaand moederschap leek me toen te zwaar. Ik vermoed dat onze relatie daardoor zo lang geduurd heeft. Deze kostwinner had het achteraf denk ik eerder alleen moeten doen, maar het leven liep anders.
Op de weg terug van mijn enerverende dag keek ik op het station of er wat te lezen was. En ja! Ik zag direct jouw boek en heb daar vanaf de treinreis heerlijk in gelezen. Het is nu 19 februari en ik heb het net uit. Heerlijk. Je woont in een deel van Amsterdam, waar ik drie jaar heb gewoond. Je gaat naar de sauna in Almere, waar we ook zo nu en dan komen. Je date, weliswaar kort, via RP. Mijn nieuwe relatie heb ik via RP. We zijn al bijna 6 jaar samen en hebben het heel goed. Het was een intensieve tijd om elkaar tegen te komen, want dat daten vraagt wat tijd. Al is het maar omdat je het spel even door moet krijgen. Je bent voor jezelf begonnen, dat ga ik na deze functie ook doen. En je hebt me met je boek weer eens heel goed doen beseffen, dat hoe alles ook is gegaan in die relatie ik dankzij alles mijn jong van nu 25 heb en ik moeder ben. Dat is een hele rijkdom en in mijn leven. Ik kijk uit naar je nieuwe boek.
Afgelopen zaterdag heb ik het boek gekocht op het station Arnhem. Ik had daar een leuke en emotionele dag beleefd.
In mijn exrelatie was het krijgen van een kind niet perse logisch. Te meer daar ik vanaf mijn 7de jaar zeker wist, dat mijn leven niet zou gaan als dat van de volwassen vrouwen uit mijn omgeving van die tijd. “Moeders wil is wet”, de melkboer aan de deur, de groenteboer op de radio etc etc.
Door diverse belevenissen keken we daar toch later anders tegenaan. Het leek ons heel mooi om een kind te krijgen. Het lukte ook nog snel. Net als bij mijn oma, vreselijk vruchtbaar. (Zij heeft er 15 binnen 19 jaar gebaard) Vanaf dat moment heeft die kinderwens mij niet losgelaten. Zodra het praktisch in de relatie kon, was ik weer direct zwanger en heb ik een prachtige zoon gebaard. Een leuk creatief en intellectueel jong. Ondanks dat onze relatie niet altijd liep zo als wij wilden, hebben we altijd samen goed voor ons kind gezorgd. Het alleenstaand moederschap leek me toen te zwaar. Ik vermoed dat onze relatie daardoor zo lang geduurd heeft. Deze kostwinner had het achteraf denk ik eerder alleen moeten doen, maar het leven liep anders.
Op de weg terug van mijn enerverende dag keek ik op het station of er wat te lezen was. En ja! Ik zag direct jouw boek en heb daar vanaf de treinreis heerlijk in gelezen. Het is nu 19 februari en ik heb het net uit. Heerlijk. Je woont in een deel van Amsterdam, waar ik drie jaar heb gewoond. Je gaat naar de sauna in Almere, waar we ook zo nu en dan komen. Je date, weliswaar kort, via RP. Mijn nieuwe relatie heb ik via RP. We zijn al bijna 6 jaar samen en hebben het heel goed. Het was een intensieve tijd om elkaar tegen te komen, want dat daten vraagt wat tijd. Al is het maar omdat je het spel even door moet krijgen. Je bent voor jezelf begonnen, dat ga ik na deze functie ook doen. En je hebt me met je boek weer eens heel goed doen beseffen, dat hoe alles ook is gegaan in die relatie ik dankzij alles mijn jong van nu 25 heb en ik moeder ben. Dat is een hele rijkdom en in mijn leven. Ik kijk uit naar je nieuwe boek.
Abonneren op:
Posts (Atom)
