maandag 29 juni 2009

Ontvangen in plaats van zenden

Deze week rond ik mijn NLP practitioner opleiding af. Het is een opleiding, die ik met een kleine onderbreking gevolgd heb. Dat kwam deels, doordat het niet zo goed paste in mijn wethoudersagenda, deels doordat ik los van de NLP iets tegenkwam wat ik wilde verwerken en deels omdat het blijkbaar voor mij goed is om het nu af te ronden.

Voor as. zaterdag heb ik de opdracht om met een metafoor aan te geven, wat deze NLP mij gebracht heeft. Veel, dus ik ga kiezen voor een praktische metafoor.

Aangezien in mijn WFO ook het belang van dit blog staat, ga ik deze blog gebruiken om mijn gedachten hierover te ordenen.

  1. kleur: door op meerdere diverse manieren te kunnen communiceren heeft mijn leven meer kleur.
  2. diepgang: door de geleerde en met name de ervaren technieken ben ik tot een beter gesprek in staat.
  3. "spiritualiteit" met name de Milton taal voelt als zeer "gewoon" en "vertrouwd" voor mij. Het feit dat je daar zoveel mee naar boven haalt maakt me gelukkig en rijk.
  4. orde en dus ruimte: de nlp technieken en - ervaringen faciliteren me in het maken van keuzes, het bepalen van mijn focus en het fysiek opruimen van mijn leven.
  5. ontvangen <=> zenden: hoewel ik mijn leven lang al veel ontvang, ga ik dan vaak in de fout om dan in mijn enthousiasme teveel te gaan zenden. Dit evenwicht is nu hersteld zonder mijn enthousiasme en hiermee mijn zijn aan te tasten.

Ik weet nu wat ik mee neem: mijn brievenweger voor het steeds te bepalen evenwicht tussen zenden en ontvangen. Misschien maak ik later in deze week nog een mooi gedicht hierover.

vrijdag 26 juni 2009

Focus...........

In de opbouwfase van mijn bedrijf is soms een uitdaging om altijd de focus helder te houden. Natuurlijk weet ik uit ervaring, dat dit belangrijk is. Maar tegelijk wil ik de markt doorgronden en de waarde van mijn, groeiende, netwerk open in kaart brengen.

Ik ben geen mens, die altijd hetzelfde doet en wil doen. Dit zorgt ervoor, dat ik bijvoorbeeld ook graag verschillende wegen neem op heen en terug weg, als ik naar of van een bezoek afkom. Ook vind ik het heerlijk om in een week in diverse soorten gezelschap te verkeren. Hierbij komt, dat ik, als ik goed in mijn vel zit, ook durf te varen op mijn intuïtie.

Dus: ik heb diverse gesprekken, mailcontacten, ontmoetingen, borrels en lunches met mensen van diverse achtergronden. Zo krijg ik een rijke schakering aan terugkoppelingen, waar ik weer goed mijn voordeel mee kan doen. Dit geeft mij een scherper zicht op mijn eigen plannen. Als ik hoor dat een ander me ziet als pionier, probleemoplosser, organisator, mensenmens, resultaatgerichte werker, dan overdenk ik dat zelf en gebruik ik dat weer in mijn verdere ontwikkeling.

Hierbij blijft het wel zaak, dat ik de grote lijn goed in de gaten hou. Die wordt ook steeds meer helder. Mijn doel is om dit voor de vakantie goed verwoord te hebben op mijn site en in mijn cv. Dan heb ik een mooie basis om na 4 weken afwezigheid mijn zaak doortastend verder op te pakken. Want in september 2009 wil ik toch wel een factuur kunnen sturen.

woensdag 17 juni 2009

Terug naar toen

We zitten nu wel in een drukke levensfase. Als je kinderen hebt ben je druk met je gezin, maar nu zijn het onze ouders die onze zorg verdienen. Het is een levensfase, die vele dimensies kent.
  • Je ziet de "gezondheidsresultaten" van je ouders en dit confronteert je met je eigen levensstijl en je genetische kansen. Bij mij beïnvloedt het zeker het zorgen. Steeds als ik mijn moeder zie besef ik, dat ik minstens 5 kilogram moet afvallen en dat me dit niet lukt. Goed ik sport wel en ik ben ook fit, maar mijn gewicht is niet verstandig. De "Denk je slank" cursus en de tijdslijnoefening van NLP van afgelopen zaterdag gaan mij steun bieden, zodat het toch lukt.
  • Je ziet, of mist, de visie van je ouders op het leven en hoe ze wel/niet omgaan met de dood. Toen mijn vader, gisteren 21 jaar geleden onverwachts stierf, was dat een hele schok. Zo'n onverwachts overlijden hakt er echt wel in. Maar nu ik de langzame teloorgang van mijn moeder beleef, vraag ik me regelmatig af wat erger is.
  • Je bent weer, min of meer noodgedwongen, terug bij je "kerngezin" zou mijn oud professor Faber zeggen. Dit is ook een beleving op zich. Ook direct na het overlijden van mijn oma, ik was toen ook in het verzorgingshuis, kwam de pikorde van het gezin boven. Zover zijn wij nog lang niet. Wat bij ons wel speelt, is dat vroeger Ma van mij meer verlangde dan van de 2 anderen. Dat geeft ze, soms zelfs door ma, nog steeds escapes om niets of minder te doen. Hierbij speelt ook hun inlevingsvermogen een rol in combinatie met het vermogen of het willen geven aan een ander. De partners van mijn broer en zus spelen ook hun rol. De een heeft het moeilijk er mee. Kiest daarom om meer voor de kinderen te zorgen, zodat de ander wegkan. De ander wil alles met zijn allen doen, of dat nou goed is of niet voor mijn moeder én is slechts soms heel gemotiveerd, maar brengt over het hele jaar heen erg weinig. Alle NLP vaardigheden kan ik hier dus gebruiken. Mijn zusje stelde vorige week voor om eea samen door te spreken. Ik heb inmiddels van thuiszorgmedewerkers begrepen, dat dat ook wel handig is, dus ik heb hen nu voorgesteld om vrijdagavond in Den Bosch bijeen te komen. Mij benieuwen! Wie weet leren we het en anders.....