Voor zingen heb ik helaas weinig tijd nu. Maar om dan niet te zingen op kerstavond......... dat is eigenlijk een stap te ver.
Ons regionale dagblad bracht uitkomst. Er was een viering in een huis voor mensen met lichamelijke en/of verstandelijke beperking. Daar zochten ze gelegenheidszangers voor.
Net iets voor mij.
Samen met 2 zeer goede oude bekenden had ik mij ingeschreven.
Het was een christelijke dienst met een fantastische dominee en nog veel mooier publiek. Een toegewijde bewoner als koster en dirigent. Een andere bewoner die alles verder regelde en erg graag de harp hoorde. Zoveel oprecht enthousiasme, betrokkenheid en genieten.
Volgend jaar ga ik weer! Dank jullie wel, dat ik zo'n mooie avond heb mogen beleven.
zondag 28 december 2008
Trouw
Een aantal jaren geleden ging ons regionale dagblad naar de ochtend. Dat gaf een probleempje. Dan kwam al mijn Trouw.
Mijn leven was druk en door mijn lokale, politieke activiteiten moet ik wel het regionale dagblad lezen. Dus ging, met pijn in het hart, de Trouw eruit.
Vorige week zaterdag had ik weer een Trouw. (Bij mijn nieuwe taak past dit ook zo goed en hoort het kranten lezen) Ik was zo blij ermee, dat ik direct belde voor een jaarabonnement. Het meisje aan de telefoon op de vroege zaterdag wist niet wat ze meemaakte. Dat was nog eens een ander geluid, dan de telefoontjes van die ochtend.
Nu heb ik hem weer!
Goed, de eerste ochtend heb ik er om moeten bellen, want hij kwam niet vanzelf. Maar .... het lezen is weer heerlijk.
Zo mooi over sport, politiek, het leven, de economie en nog altijd NORMAAL over vrouwen.
Blij met Trouw!
Mijn leven was druk en door mijn lokale, politieke activiteiten moet ik wel het regionale dagblad lezen. Dus ging, met pijn in het hart, de Trouw eruit.
Vorige week zaterdag had ik weer een Trouw. (Bij mijn nieuwe taak past dit ook zo goed en hoort het kranten lezen) Ik was zo blij ermee, dat ik direct belde voor een jaarabonnement. Het meisje aan de telefoon op de vroege zaterdag wist niet wat ze meemaakte. Dat was nog eens een ander geluid, dan de telefoontjes van die ochtend.
Nu heb ik hem weer!
Goed, de eerste ochtend heb ik er om moeten bellen, want hij kwam niet vanzelf. Maar .... het lezen is weer heerlijk.
Zo mooi over sport, politiek, het leven, de economie en nog altijd NORMAAL over vrouwen.
Blij met Trouw!
Terug naar mijn geboortegrond
Vandaag ben ik met mijn moeder terug geweest naar de mijn geboortegrond. Een buurvrouw van 2 deuren rechts van ons huis was jarig. De buurvrouw, die tussen ons in woonde, was er ook.
Het was vreemd. Mijn moeder heeft mij vaak verteld van dat huis en het leven daar, maar voor mijn gevoel klopte dat niet met mijn herinnering.
Anderhalf jaar terug ben ik met Martin daar heel even geweest. We hebben daar fotoos van mij gemaakt bij mijn "geboortehuis". Jelle speelde met zijn band op het Buikslotermeerplein, dus het was een kleine, maar leuke moeite om dat huis in Kadoelen, toen Landsmeer, even te bekijken.
Ik ben nu in drie van die huizen bij elkaar 4 uur geweest. Wat een leuke huizen! Ik zat me de hele dag af te vragen, hoe het mij vergaan zou zijn als ik daar was opgegroeid.
Rechts naast ons een beslist wijze en hartelijke vrouw met een dochter, die ongeveer van mijn leeftijd is. Een leuke vrouw, volgens de fotoos van nu.
Daar rechts van een weduwe, die onzeker van aard is. Maar niet in alles bleek uit haar verhaal. Toen ze alleen kwam, moest ze steeds huilen. Dat was het niet vond ze. Bij haar zoon in de buurt had ze wel een leuke man gezien. Dus ze vroeg aan haar zoon, of die haar niet wilde ontmoeten en nu zijn ze al bijna tien jaar samen. Deze daadkracht zie je niet direct af aan de vrouw. Als het maar belangrijk genoeg is voor iemand, komen er altijd weer krachten boven.
We zijn ook bij de mensen schuin achter ons geweest. Een prachtige, actieve en erudiete man van 87 jaar en zijn vrouw. Echte socialisten. bewust levend. We hebben ook hier een warm onthaal en een heel mooie ontmoeting meegemaakt.
In Weesp ben ik leuk op gegroeid. Toch vraag ik me af, wat het met me gedaan had, als we daar gebleven waren. Het had me in ieder geval meer gebracht, dan mijn moeder mij voorgespiegeld heeft. Dit zegt met name iets over haar beleving. Terwijl de band na ruim 48 jaar nog zeer hecht en dierbaar is, bleek vandaag.
Het was vreemd. Mijn moeder heeft mij vaak verteld van dat huis en het leven daar, maar voor mijn gevoel klopte dat niet met mijn herinnering.
Anderhalf jaar terug ben ik met Martin daar heel even geweest. We hebben daar fotoos van mij gemaakt bij mijn "geboortehuis". Jelle speelde met zijn band op het Buikslotermeerplein, dus het was een kleine, maar leuke moeite om dat huis in Kadoelen, toen Landsmeer, even te bekijken.
Ik ben nu in drie van die huizen bij elkaar 4 uur geweest. Wat een leuke huizen! Ik zat me de hele dag af te vragen, hoe het mij vergaan zou zijn als ik daar was opgegroeid.
Rechts naast ons een beslist wijze en hartelijke vrouw met een dochter, die ongeveer van mijn leeftijd is. Een leuke vrouw, volgens de fotoos van nu.
Daar rechts van een weduwe, die onzeker van aard is. Maar niet in alles bleek uit haar verhaal. Toen ze alleen kwam, moest ze steeds huilen. Dat was het niet vond ze. Bij haar zoon in de buurt had ze wel een leuke man gezien. Dus ze vroeg aan haar zoon, of die haar niet wilde ontmoeten en nu zijn ze al bijna tien jaar samen. Deze daadkracht zie je niet direct af aan de vrouw. Als het maar belangrijk genoeg is voor iemand, komen er altijd weer krachten boven.
We zijn ook bij de mensen schuin achter ons geweest. Een prachtige, actieve en erudiete man van 87 jaar en zijn vrouw. Echte socialisten. bewust levend. We hebben ook hier een warm onthaal en een heel mooie ontmoeting meegemaakt.
In Weesp ben ik leuk op gegroeid. Toch vraag ik me af, wat het met me gedaan had, als we daar gebleven waren. Het had me in ieder geval meer gebracht, dan mijn moeder mij voorgespiegeld heeft. Dit zegt met name iets over haar beleving. Terwijl de band na ruim 48 jaar nog zeer hecht en dierbaar is, bleek vandaag.
dinsdag 23 december 2008
Acceptatie geeft ruimte
Jaren heb ik me als dwarse meid tegen van alles en nog wat verzet. Tegen wat mijn ouders van mij verwachtten, wat de maatschappij van mij verwachtte, wat mijn familie van mij verwachtte en tegen alles waarvan ik dacht dat men het van mij verwachtte. Als ik dan nog dacht dat men het verwachtte omdat ik een vrouw was, nou dan waren de rapen helemaal gaar.
Maar met het klimmen der jaren, groeit inderdaad het verstand. Op mijn NLP Practitioner opleiding leer en ervaar ik de kunst van het loslaten en het durven zijn. Met name de Milton oefeningen helpen me daar enorm mee.
Zo maak ik me niet meer druk over het feit dat mijn moeder is wie ze is en dat ze doet wat ze doet. Ook heb ik het zorggedrag van mijn broer en zus geaccepteerd, zonder dat ik dit ga overcompenseren.
Dit zijn maar een paar kleine voorbeelden, maar ze geven dagelijks ruimte en rust. Terwijl ik niet een suffe meid word. Want ..... dat klopt niet.
Maar met het klimmen der jaren, groeit inderdaad het verstand. Op mijn NLP Practitioner opleiding leer en ervaar ik de kunst van het loslaten en het durven zijn. Met name de Milton oefeningen helpen me daar enorm mee.
Zo maak ik me niet meer druk over het feit dat mijn moeder is wie ze is en dat ze doet wat ze doet. Ook heb ik het zorggedrag van mijn broer en zus geaccepteerd, zonder dat ik dit ga overcompenseren.
Dit zijn maar een paar kleine voorbeelden, maar ze geven dagelijks ruimte en rust. Terwijl ik niet een suffe meid word. Want ..... dat klopt niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
