dinsdag 31 augustus 2010

Het lekt bij de loodgieter!

Goede bedoelingen had ik al heel het jaar. Resultaat: 2 kilo erbij en minder fit dan de bedoeling. Oké er was een tennisarm en er zijn nog veel meer excuses. Maar toen ik vandaag op een informatieve bijeenkomst was, die aan het einde werd toegesproken door een bekende man voor mij, wist ik het zeker. Hij stond daar in een vertegenwoordigende functie met vet haar, een hele dikke buik en een verkreukt pak.
Ik ergerde me, maar als ik eerlijk was, was dat vooral aan mezelf. Ik maak nota bene trainingen waar mensen kracht uit hun verleden meenemen om de huidige plannen te realiseren. Ik barst van de positieve herinneringen om te realiseren wat ik nu wil.
Kortom: gaan. Nadat ik de zaal uitkwam voelde ik dat het lekker weer was. Ik had vandaag al een half uur gewandeld en 22 km gefietst. Nu heb ik net een half uur looptraining en 15 minuten cooling down gedaan. En ja... ik heb voor het middageten en voor het avondeten echt trek gehad.

Het is nog niet te ver in 2010 om de gewenste verandering te realiseren. Kom op Kerensa!

woensdag 18 augustus 2010

Schitteren op de top van Texel

Van de zomer was ik weer even genieten op Texel. Dit jaar konden we ook de vuurtoren beklimmen. Nou ben ik niet zo'n held daarin. Toen ik veel jonger was, hebben we met het gezin eens de St. Jan in Den Bosch beklommen. Dat wil zeggen. Zij hebben hem bedwongen en ik ben voor de laatste trap gestopt. Ik kon het uitzicht al bijna zien, maar durfde die metalen trap niet op.
Ik ben toen alvast alleen teruggegaan. Dat was achteraf dapperder dan doorklimmen. Precies toen ik bij de grote klokken was, ik liep daar heel alleen, begonnen ze te luiden. Ik dacht dat ik het bestierf. Schrok me helemaal wild. Sindsdien krijgt niemand me eigenlijk meer zo'n soort toren in.
Maar kortgeleden stonden we voor de vuurtoren van Texel in Cocksdorp. Opeens bedacht ik, dat ik het gewoon ging doen. Én ik heb het gedaan. Heb er zelfs van genoten. Het was in de week, dat de leider van het Georgische verzet van Texel werd begraven/gecremeerd. Om de oude vuurtoren is een nieuwe gebouwd en op "4" kun je de kogelgaten van het gevecht in 1945 nog in de oude muur zien. Heel indrukwekkend. Ook het uitzicht trouwens.
Terug op "1" waren er souvenirs. Nu ben ik daar normaal niet zo van. Maar dat schuddingetje..... ik heb er nog nooit een gehad. Geen kerst met sneeuw of wat dan ook. Deze is met glitters, stralend dus. Dat paste bij mijn gevoel, toen ik boven stond. Dus ik heb hem meegenomen, om het stralende gevoel vast te houden.

dinsdag 10 augustus 2010

Evenwicht hersteld

Soms denk je, heb ik gemerkt, dat je lekker in je vel zit en kom je er later achter, dat dat toch niet zo heel erg het geval was. Dat is op zich niet erg, want dan moet je nu eenmaal even door een stukje leven heen.
De afgelopen jaren, soms denk ik 7 en soms denk ik, nou 7, waren het er niet meer?, waren heftig.
Steeds als ik dacht, dat ik tot rust kon komen, had het leven weer iets anders voor mij in petto. Dat verrijkt en leert etc. Klopt helemaal. Aan de andere kant is een periode van iets meer evenwicht en rust, goed voor de rijping van geest en mens.
Wat ik persoonlijk tot gisteren nog al vervelend vond, is dat je het aan mijn  lichaam ook kunt zien, dat het "even zwaar" was. Mijn lichaam wordt dat dan ook. [Hier helpt de overgang dan ook nog eens een handje aan mee.]
Sinds gisteren denk ik daar anders over. Momenteel maak ik een innerlijke rijping door, waar ik erg blij van ben. Hierdoor ben ik meer tevreden met mijn lichaam en geest. Blijkbaar kom ik, tot nu toe, zware tijden sterk door, door iets minder goed naar mijn "voldane gevoel" te luisteren. Maar............... de tijden zijn veranderd en mijn gevoel en wijsheid ook.
Het wordt nu tijd om de, achteraf gezien, een jaar te vroeg opgedane kennis vanuit mijn online cursus om af te vallen vanuit aandachtigheid te gaan toepassen. Ik voel dat het gaat lukken en dan ben ik weer een stap verder. Ik zie er naar uit.

Het leven is leuk én ...... ik geniet ervan.