vrijdag 24 oktober 2008

Doelgericht vanuit het gevoel (mijn gevoel)

Ik geniet op dit moment van mijn opleiding NLP Practitioner. Na de geweldige Mello ervaring in Maart van dit jaar levert dit me een prachtige verfijning van mijn plannen op.
Mijn doel wordt steeds duidelijker en helderder. Daardoor ook uitvoerbaarder.
Gewoon meer durven leven vanuit mijn gevoel en hierop (blijven) vertrouwen.
Een van de hulpmiddelen hiervoor is het schrijven aan dit blog. Heb me vandaag daarom voorgenomen om dit 2 keer per week te gaan doen.
Tijdens het helder maken van mijn leerdoel voelde ik ook waarom dit nu een leerdoel is: in de afgelopen jaren was mijn leven zo heftig, dat ik er maar beter even omheen kon leven.
Het is dus dubbel feest dat ik nu weer bij mijn gevoel kan aanhaken!

dinsdag 7 oktober 2008

Veranderen; ga maar lekker slapen.

Mijn leven is vol verandering en de wereld waarin ik werk verandert nog sneller. Het lijkt wel of allerlei zekerheden verdwijnen. Ik heb nooit op die zekerheden gebouwd, maar zie nu vele collega's en medewerkers van me het spoor bijster zijn.

Als je zo van zekerheid houdt en je kiest een traditioneel zekere werkgever, die je alles lijkt te bieden: vele soorten banen, gunstige voorwaarden, een en al uitdaging en zekere investeringen in de toekomst. En dan ................. dan is het opeens allemaal lucht. Blijf je toch niet bij Amersfoort werken, maar moet je, als je geluk hebt, naar Amsterdam. Maar hoe moet dat dan met de file, de reistijd, de kinderopvang, de sportclub, je vrienden, je ouders, de voetbal etc etc?
En dan dringt het nog tot een groot deel niet eens door. Want het is: ga maar lekker slapen.

De verandercursus is afgezegd, want die was voor die verandering die niet doorging. Dat daardoor nog meer verandering ontstaat ................. We doen gewoon alsof het niet zo is. Doe maar of het niet zo is, doe maar of het niet zo is.

Want het bedrijf was wel Be Mobile in naam, maar de managers vonden dat ook eng. Het is nl best lastig werk en dus handig dat veel mensen dan loyaal lang blijven. Met drive? Of geplakt?

Hoe gaat dit nu verder? Welke mt-ers bijten elkaars strot af en wie wordt moedig, staat op en gaat.

En........... hoe gaat het met hen, die niet durfden en vast meenamen wat van hen was?

Ik blijf het volgen.