woensdag 31 maart 2010

Mijn voorjaarsschoonmaak is in volle gang!



Het afgelopen jaar was een heel heftig jaar. Als ik eerlijk ben zijn mijn afgelopen jaaaaaren heftig geweest. Op het moment werk ik heerlijk aan rust door te focussen, de juiste keuzes te maken en dingen te verwerken.

De afgelopen verkiezingen heb ik, merk ik heel goed gebruikt om mijn recente politieke ervaringen een juiste plek te geven. Frappant is het wel, dat dit vaak eerst veel activiteiten, durf en er door heen gaan vereist. Maar .............. dan lukt het me ook. Dat weet ik en daardoor heb ik die energie ervoor. Ik zit ook goed in mijn vel, want ik leef gelukkig weer voor een groot deel vanuit mijn vertrouwen op mijn gevoel.

Vanochtend las ik iets in de lokale krant, waardoor ik mij zeer bewust werd van mijn betere emotionele afstand van de politiek. Er stond iets over een buurt in, dat indertijd onder mijn verantwoordelijkheid lag. Dit keer was ik oprecht blij, dat een ander dit op ging lossen. Afstand nemen, los laten en verwerken is zo gek nog niet!

vrijdag 26 maart 2010

Omatriarchaat en de kracht van mijn oma

Op mijn blog heb ik het er nog niet over gehad, maar ik maak er graag vandaag een begin aan:. ik kom, zeg ik vaak, uit een Omatriarchaat.
Ik heb nl. het genoegen om kleindochter te zijn van een in mijn ogen hele bijzondere vrouw.
Mijn oma is van begin vorige eeuw en zij werd gelukkig 93 jaar. Hierdoor heb ik haar 40 jaar mogen meemaken. Bijna elke dag nog merk ik, wat ik van haar heb geleerd en hoe waardevol dat is.
Ook mijn zoon, die haar bijna 15 jaar meemaakte en haar ook regelmatig bezocht, heeft veel van haar geleerd.
Er is zoveel over haar en door haar te vertellen. Vandaag vast een korte introductie.
Mijn oma kreeg 15 kinderen binnen 19 jaar en daar zaten ook nog wat miskramen tussen. Een voordeel had ze, vertelde ze vaak, ze was na de 15de bevalling in een keer door de overgang heen. Zij leidde haar gezin en wist voor ieder kind een persoonlijke benadering te vinden, waar de tijd dat toe liet. Het huishouden had ze strak georganiseerd en ze combineerde dat met lekker koken. Van feesten maakte ze graag een gezellig moment. Dat vond ze belangrijk en ze genoot er ook van. Wanneer je in die tijd van krapte in de dertiger jaren en  de Tweede Wereldoorlog zo'n gezin leidde, dan leed je ook wel eens. Doordat mijn opa, naast zijn zaak, ook organist en dirigent van de RK kerk was, was er ook veel muziek in huis.
Mijn moeder is de derde van de vijftien en ik ben een van de oudste kleinkinderen en de oudste kleindochter. We zijn met velen. :-)
Zo'n 30 kleinkinderen (ongeveer x 2) en de generatie erna heb ik niet meer geteld. Het zijn er denk ik tussen de 50 en 70?
We kennen elkaar allemaal redelijk goed. Dit komt doordat we in onze jeugd kerst, pasen verjaardagen etc elkaar vaak zagen. Want oma hield van gezeligheid en helemaal op feestelijke momenten. Met kerst werd er ook veel gezongen, vierstemmig bij de piano van opa en na zijn overlijden speelde een van  mijn ooms. Haar eigen  verjaardag bleef tot op het eind een niet te missen jaarlijks feest.
Mijn eigen verjaardag vierde ik ook bij voorkeur mèt mijn oma. Het was ook extra feestelijk, dat ik mijn doctoraalbul haalde in het bijzijn van mijn oma. (Hoewel de dag niet helemaal zo stralend was, doordat mijn vader toen net overleden was)

Het rijkste dat ik van mijn oma meegekregen heb is haar levenshouding en haar levenswijsheid.
Zij haalde graag het optimale uit het leven, maar in ieder leven zijn er grenzen. Als ze in haar ogen ongewenste grenzen tegenkwam, dan bevocht ze die krachtig. Wanneer ze merkte, dat dit zinloos was, omdat het bijvoorbeeld niet in haar macht lag om dat te veranderen, dan kon ze de situatie ondanks alles accepteren en daarvan uit weer het beste maken. Zo knap! Zo wijs! Dank!

Oma's versje in mijn Poezie-album
Als je iedere nieuwe dag
Aanvangt met een blijde lach,
Als je met een blij gezicht
Aan je werk denkt en je plicht,
Als je zonder veel gepraat
Andren helpt met woord en daad,
Als je steeds naar beter streeft
Heb je niet voor niets geleefd!