Een moederdag met dimensies

Op Moederdag voel ik me vooral altijd rijk over het feit, dat mijn kind nog leeft. Door zijn geschiedenis ben ik me daar sterker van bewust dan ik anders zou zijn. "Ieder nadeel heeft zijn voordeel", zegt Johan Cruijf ook steeds. Vandaag heeft dat bewustzijn een andere dimensie dan voorheen.
Gisterennacht is er een achterneef van mij overleden. Nou heb ik er daar heel veel van en ik ken ze ook niet eens allemaal. Met deze ben ik zo'n beetje opgegroeid. Niet op de lagere school, want die was tot en met de vierde klas gesplitst in jongens en meisjes. Na de samenvoeging heb ik het "geluk" gehad om in het gebouw van de meisjesschool te mogen blijven. Wel op de middelbare school en zelfs ook op de avondschool. Daar volgde hij na zijn HAVO het VWO en ik het vak Economie I, dat ik een handigere en bredere basis vond voor mijn toenmalige studie.
Dankzij LinkedIn kun je elkaar dan toch weer volgen. Op de reüniën van die middelbare school en de 50 jarige bruiloft van zijn ouders hebben we elkaar uitgebreid gesproken. Hij maakte zich toen zorgen over zijn toekomst. Zijn opa had Alzheimer en en zijn vader heeft het nu.... Wat zou zijn voorland zijn?
Nou anders dan hij dacht. Tot vorig jaar zomer was hij een gezonde, sportieve vent. Goed in zijn vel en zijn psyche. Toen viel hij opeens erg af en werd hij moe. Ja, dokter, ziekenhuis, vele pogingen, maar de leukemie heeft gewonnen. Een man, die in staat was om de feiten onder ogen te zien, oplossingen te zoeken en positief te blijven waar hij kon. Want dit was niet makkelijk.
Zijn moeder is een voorbeeld voor vele vrouwen. Altijd al. Hartelijk, warm, recht van rug en ook goed in haar vel en haar psyche. Een moeder, die niet meer veel met haar man kan delen. En op dit moment een blokje om is om te zien of hij zo na zijn wandelingetje de weg wel weer terug weet naar hun verse aanleunwoning. Zij heeft 2 dochters, waarvan de ene nu met het verdriet moet leven, dat zij haar broer niet met haar bloed kon helpen en de andere met het verdriet dat haar stamcellen toch niet goed genoeg waren.
Deze vader en moeder waren altijd goed bevriend met mijn ouders. Mijn moeder en zijn moeder zijn nichten. Na het overlijden van mijn vader zijn deze mensen er erg voor mijn moeder geweest.
Nu rijd ik zo mijn tante naar haar schoondochter en haar overleden zoon. Blij dat ik iets voor hun allemaal kan doen. Op Moederdag. En met een zeer rijk gevoel, dat mijn zoon het is blijven doen.......

Leven!

Ik ben er weer. Het heeft even gekost om de dynamiek van mijn nieuwe realiteit sinds nieuwjaarsmiddag 2012 echt tot mij door te laten dringen. De bekende achtbaan kwam langs en is soms nog even terug.
Het goede nieuws is, dat ik dichter bij mijzelf ben dan ik in jaren ben geweest. Het leven lacht me toe, ik voel en zie de kansen en durf ze ook te ontdekken.
Dat gaat niet vanzelf. Dat hoeft ook niet. Ik heb veerkracht genoeg om mijn leven te leven. Om te dealen met wat op mijn pad hoort, hiervan te leren en mezelf te ontwikkelen.
Zakelijk en privé ontdek ik momenteel steeds meer nieuwe wegen, die ik ook durf te verkennen. Ik proef en maak keuzes en leef. Telkens blijkt weer, dat er zoveel meer wegen naar Rome leiden en dat die ook vaak voorzien zijn van vele mooie zaken.
Mijn gedachten zijn weer voor mij. Mijn eten is weer voor mij. Mijn keuzes zijn weer voor mij. Mijn genieten is weer voor mij. Mijn tijd is weer voor mij. Mijn lijf is weer voor mij. Mijn vertrouwen en houden van is weer voor mij..................
Ik voel vanuit mijzelf weer waardering om mij heen. Fijne aandacht en erkenning. Vrijheid om echt gewaardeerd mezelf te zijn.
Dit alles vraagt ook wat van mij. Niet alleen, dat ik door ga met mijn tocht naar mijn gewenste gewicht. (Ik ben al mooi halverwege.) Vooral vraagt het van mij om vanuit al die levenslessen de focus en de durf te hanteren om vanuit mijzelf, mijn passie en trouw aan mezelf te leven. Vanuit mijn gevoel en eigen wijsheid. Ik voel dat het me lukt. Ik voel dat ik erdoor straal, ik voel dat anderen hier ook door stralen en dat maakt mij weer stralend.
De knop is om. Het is wel belangrijk voor mij om hier regelmatig even dicht bij mezelf bij stil te staan en het echt te ervaren.