Nieuwe levensfase

Tot u toe had ik meestal zelf direct invloed op het feit of ik wel of niet een nieuwe levensfase inging. Van de week was dat anders. Eigenlijk was ik het me tot vlak voor het gebeurde niet eens zo erg bewust.
Mijn zoon ging met zijn vriendin naar de huisbaas om te bespreken of ze samen in zijn anti-kraak woning mogen wonen. Dat vind en vond ik spannend en leuk voor ze. Een positieve stap voor twee levens, die van harte gezet wordt. Prachtig.
Toen hij in de trein zat er naar toe, belde hij me nog even op. Ook mooi, dat we in de afgelopen jaren zo'n band hebben opgebouwd. Hij had er zin in en zag ook in wat voor een stap dit is.
Ik legde de telefoon neer en realiseerde me, dat ik straks moeder ben van een samenwonende zoon. Dat is een mooi moment. We krijgen er een hele leuke dochter bij en mogen van een (dichte) afstand mee beleven hoe ze dit allemaal vol vertrouwen, warmte en liefde starten.
Wanneer het allemaal echt gaat gebeuren, moeten ze nu nog even uit puzzelen: 2 drukke levens, de woonruimte die licht aangepast wordt, ruim 100 km afstand en een baan die verplaatst moet worden .....
Ik sta dus voor een soort nieuwe levensfase, die me zo maar overkomt en waar ik erg blij mee ben.