Het is vandaag een schitterende dag, die veel lente in zich heeft. Ik heb lekker vrij om te studeren en ben voor ik achter de boeken en de computer kroop eerst met mijn rugzakje in de zon naar de winkels een kwartier verderop gelopen.
Heerlijk om daar zo maar de tijd voor te hebben en te kunnen genieten. Het werkend leven bevalt me goed, maar om straks dit vaker in rust genietend te kunnen opsnuiven ..... lijkt me geen naar vooruitzicht.
Morgen wordt mijn ex 50 jaar. Dus heb ik net een kaartje uitgezocht. Blijft altijd een vreemd jaarlijks gebeuren: een verjaardagskaartje uitzoeken voor je ex. Luchtig, vrolijk, uitstralend dat je elkaar kent en toch met gepaste afstand. Het is weer gelukt. Een vrolijke smilende zonnebloemachtige kaart. Uiteindelijk zijn we bijna de helft van die 50 jaar samen geweest.
Ik had nog meer mijmertijd. Ik zit steeds te bedenken wat ik verder wil gaan doen en het wordt helder. Eerst ga ik wat van die bankpapiertjes verzamelen, dan ga ik weer praten op de open universiteit om toch mijn arbeids- en organisatiepsychologie weer op te pakken. Het coachen en de andere plannen blijven, maar wie weet komt dat proefschrift over vrouwen en werk er ook nog wel. Ik zit nu eenmaal zo in elkaar, dat ik me graag vanuit de basis ontwikkel. Dus ik heb besloten, die weg die zo goed voelde, die door de scheiding en het lopen van het leven wat veranderd is, gewoon weer op te pakken. Het IIAV ga ik in de gaten houden, want daar ga ik uiteindelijk ook nog vele leuke jaren doormaken.
Met dit alles blijf ik bloggen en schrijven en wat daar van komt, dat merk ik wel.
Het geeft mij in ieder geval een goed gevoel en rust in de kop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten