Het lijkt hier winter te worden. Dat hoort ook bij deze tijd van het jaar. De donkere periode voor kerst, waardoor mijn vader altijd verzuchtte: "Ik lijk wel een mol! Ik ga met donker weg en ik kom met donker weer thuis."
Op het moment, dat de nachtvorst echt aangekondigd wordt, vraagt dat ook enkele handelingen. Zoals het aftappen van de waterkranen. Wij waren daar gisteren niet alleen mee bezig. Diverse buren waren ook hiermee aan de gang. Zo voor de kerst heb je dan al snel wat gesprekstof. Je ziet elkaar ook minder, door de kou en alle familie aangelegenheden van de decembermaand.
Ik vond het leuk om te ontdekken, dat ik niet de enige ben die bij het afsluiten van de kraan een lentegevoel krijgt. Eerst rond je de zomer af met de herfst, maar als het dan eenmaal koud is, komt de lente er weer snel aan. Heerlijk!
Ik houd best van koude, maar de tinteling van de het voorjaar is toch het mooiste wat er is.
Door de knop van de Magnolia te plakken naast de waterkraan zie en voel ik de lente. Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten