Leven!

Ik ben er weer. Het heeft even gekost om de dynamiek van mijn nieuwe realiteit sinds nieuwjaarsmiddag 2012 echt tot mij door te laten dringen. De bekende achtbaan kwam langs en is soms nog even terug.
Het goede nieuws is, dat ik dichter bij mijzelf ben dan ik in jaren ben geweest. Het leven lacht me toe, ik voel en zie de kansen en durf ze ook te ontdekken.
Dat gaat niet vanzelf. Dat hoeft ook niet. Ik heb veerkracht genoeg om mijn leven te leven. Om te dealen met wat op mijn pad hoort, hiervan te leren en mezelf te ontwikkelen.
Zakelijk en privé ontdek ik momenteel steeds meer nieuwe wegen, die ik ook durf te verkennen. Ik proef en maak keuzes en leef. Telkens blijkt weer, dat er zoveel meer wegen naar Rome leiden en dat die ook vaak voorzien zijn van vele mooie zaken.
Mijn gedachten zijn weer voor mij. Mijn eten is weer voor mij. Mijn keuzes zijn weer voor mij. Mijn genieten is weer voor mij. Mijn tijd is weer voor mij. Mijn lijf is weer voor mij. Mijn vertrouwen en houden van is weer voor mij..................
Ik voel vanuit mijzelf weer waardering om mij heen. Fijne aandacht en erkenning. Vrijheid om echt gewaardeerd mezelf te zijn.
Dit alles vraagt ook wat van mij. Niet alleen, dat ik door ga met mijn tocht naar mijn gewenste gewicht. (Ik ben al mooi halverwege.) Vooral vraagt het van mij om vanuit al die levenslessen de focus en de durf te hanteren om vanuit mijzelf, mijn passie en trouw aan mezelf te leven. Vanuit mijn gevoel en eigen wijsheid. Ik voel dat het me lukt. Ik voel dat ik erdoor straal, ik voel dat anderen hier ook door stralen en dat maakt mij weer stralend.
De knop is om. Het is wel belangrijk voor mij om hier regelmatig even dicht bij mezelf bij stil te staan en het echt te ervaren.