woensdag 13 januari 2010

Iedereen leert weer anders

Was laatst even lekker op de thee bij mij zoon en we zaten gezellig bij te praten. Zo kwamen we op het onderwerp: Leren. Het is mooi om te zien, hoe iedereen anders leert. Maar ook hoe mensen soms denken dat iets, waar anderen jaren over doen, in een of twee avonden toch te leren is.
Jelle bracht in herinnering terug de dag dat hij voor het eerst naar groep 3 ging. Dat is nu al ruim 20 jaar terug.
Hoewel ik in die tijd full time werkte, was ik op de dag dat hij voor het eerst naar groep 3 ging thuis. Ik wilde graag mee maken, hoe hij, naar mijn verwachting, enthousiast uit de klas zou komen.
's Morgens hadden we hem samen weg gebracht. Na 2 jaar in hetzelfde lokaal te hebben gezeten, ging hij dan toch nu zelfs in een keer 2 lokalen verder. De tocht naar groep 8 was naar ons idee die ochtend echt begonnen.
De opstelling in de klas was ook iets anders en er was na 2 jaar een nieuwe juf. Ze zagen er allemaal vol verwachting uit, de leerlingen van groep 3. Tussen de middag gingen in die tijd nog de meeste kinderen naar huis. Dus stond het vol met ouders in de gang. Wij waren niet de enigen, die deze maandag in staat waren om hun kind samen op te halen. Het was dus druk in de gang. Druk met ouders, die vol verwachting hun kind na een eerste ochtend "leren" op gingen halen.
Ja, dat is wel iets anders dan in deze tijd. Onze kleuters hebben nog net wat meer kunnen kleuteren. Natuurlijk hebben ze zo gespeeld, dat ze voorbereid waren voor groep 3, maar er was beslist een andere ruimte dan nu in het lesprogramma om je als kleuter te kunnen vermaken op de basisschool.
Het leek in die gang wel nooit 12 uur te worden. Maar ja, daar kwam die klas dan naar buiten. Van onze zoon spatte het enthousiasme er niet echt van af. "Hoe was het?" "O, groep 3. Best leuk, hoor." Voor een kind dat normaal altijd heel enthousiast was, vonden we dit toch een opvallende reactie.  We zijn eerst maar naar huis gelopen en hebben er aan de lunch verder over gesproken. Nou ja, gesproken, zo'n half Groningse zoon kan soms ook wel wat minder spraakzaam zijn.
Toen we vroegen of hij ook had leren lezen, keek hij ons ietwat geïrriteerd aan. "Nee." Nadat we iets verder door hadden gevraagd, bleken wel de woorden Boom en Roos geleerd te zijn. Maar dat was volgens hem niet Lezen. Hij had verwacht, dat de juf hem een soort trucje had geleerd, waardoor hij tussen de middag de krant en een boek kon lezen. Daar moest hij dus nog even zijn best voor doen. Dat viel hem even tegen. Maar het is hem uiteindelijk goed gelukt :-))
Wel zei hij me, bij dat kopje thee, dat hij later ook vaker nog het gevoel had: "Vertel me nu de truc maar, dan kan ik het gaan doen." Hij leert makkelijk, maar soms vraagt iets leren ook wat inspanning en tijd.

Geen opmerkingen: