dinsdag 19 oktober 2010

En toen dacht ik zo maar weer: "Even mijn moeder bellen."

Net na het aankleden, terwijl ik mijn schoenen aan het aantrekken was, zat ik nog na te genieten van de mooie avond, die ik gisteren beleefd heb.
Ik ben een nieuwe weg ingeslagen en merk steeds meer, dat dit zo goed past en voelt. En wat helemaal mooi is? Het voelt ook voor de ander goed, die ik in de cursus heb. Er was zo'n prachtige constructieve emotie voelbaar in de groep. Zomaar in een klaslokaal met een betonnen muur, zonder dimmer en met een niet brandende kaars.........
Heel automatisch kwam de gedachte bij mij op, dat ik dit mooie gevoel met mijn moeder wilde delen. Ik wilde haar even bellen.... Maar dat kan niet meer. Al bijna een jaar niet meer. Bijna een heel jaar.
Vlak na haar overlijden had ik wel 20 keer per dag het idee om mijn moeder te bellen. Iedere keer vond ik dat dan best confronterend. Maar nu voelt het eigenlijk heel mooi.
Jaren heb ik haar dagelijks gebeld om te horen hoe ze de dag begon. Dit deed ik ook, omdat ik wist dat mijn moeder niet altijd zo makkelijk leefde sinds mijn vader overleden was. Op gegeven moment was haar oudere broer erg ziek en daar maakte ze zich zorgen over. Daar is het bellen begonnen.
Later waren er steeds andere bezorgde redenen en zo is het bellen gebleven. Het leven was ook lastig voor haar na de dood van mijn vader. Het is voor haar een hele lange rouwperiode geworden en daarna mankeerde ze van alles.
We hebben elkaar niet altijd zo begrepen. Eigenlijk voelde ik me heel lang onbegrepen. Het laatste half jaar van haar leven is dat duidelijk veranderd en daar ben ik heel erg blij mee.
Daarom is de emotie, die ik nu voel, dat ik haar niet kan bellen een hele mooie. Ik wilde haar namelijk bellen om een mooie ervaring van mij met haar te delen. Wie weet delen we die nu ook wel.
Zelf geloof ik niet in leven na de dood of zo. Wel ben ik er van overtuigd, dat we doorleven in de gedachten en gevoelens van de mensen met wie we in het leven een mooie band hebben opgebouwd. Zo heb ik het dus toch gedeeld vandaag met haar.
Het wordt vast een bijzondere dag vandaag.

Geen opmerkingen: